บทที่ 29

"ตกลงครับ มื้อค่ำก็ได้" จูเลียนพูดพร้อมกับปล่อยมือ

ลูอิซาไม่ได้ยินที่เขาพูด สมาธิทั้งหมดของเธอจดจ่ออยู่กับหนังสือโบราณในมือ ดวงตาของเธอเป็นประกายขณะที่ลูบไล้มันอย่างแผ่วเบาราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า

จูเลียนมองเธอ พลางแย้มยิ้มที่มุมปาก

บรรยากาศอันเงียบสงบโอบล้อมคนทั้งสอง

ทันใดนั้น เสียงบีบแตรดังลั่นอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ